یکی از جذابیت های مهاجرت به جزیره تعجب آور و زیبای قشم شناخت بافرهنگ و آداب رسوم مردمان قشم است ; چیزی بالاتر از سنت های همگانی مردمان , به این دلیل‌که از مورخ و فرهنگی بی نیاز میاید و عمر طولانی داراست ; آنچه که قشم را جزیره ای با شگفتیها هفتگانه و دیدنی به جهانیان معرفی نموده است علاوه بر اثر ها ارگانیک مخصوص و جاذبه های جالب آن , مورخ و فرهنگی سابق
قشم است که به نیکی در میان بومیان آن نگهداری شده‌است ; ما درین مقاله عملکرد کرده ایم مهم‌ترین آنها را برایتان شرح دهیم .
اکثر زمان ها مردمان قشم ساکن میباشند و کمتر از دیگر بخش ها مرزو بوم پایین تاثیر دنیای امروزی مدرن قرار گرفته اند , از این جهت فرهنگی اصیل و سنتی دارا‌هستند
اکثر اوقات مردمان این ناحیه ساکن می باشند و کمتر از دیگر بخش ها مملکت زیر تاثیر دنیای امروزی قرار گرفته اند , ولی این به معنای نبودن تجهیزات درین شهر نیست بلکه هتل ها , رستوران ها و مرکز ها خرید امروزی و بزرگ قشم از تجهیزات بهروزی برخوردارند ولی آنچه که از میان مردمان نرفته است اصالتی ارثیه از گذشتگان این کشور است که به خیر در بین مردمان مستقر به چشم می‌خورد . در شرایطی‌که به قشم مهاجرت فرمایید و هنگامی در آنجا اقامت داشته باشید این فرهنگ وتمدن را در روزمرگی های مردمان از پوشش گرفته تا خورد و طعام و مراسم های سنتی خواهید روئت کرد ; احتمال دارد این مورد از وضعیت جغرافیایی جزیره نشات میگیرد به این دلیل‌که به دور تا بدور آن را آب فراگرفته و همین هم در هم بستگی و هم بستگی آنان تاثیر نهاده و رابطه کمتر با مردمان دیگر تاثیر پذیری آن را نسبت به فرهنگ وتمدن مدرن کاهش داده نموده است ; ارتباطات قدرتمند فامیلی و قومی , میهمان نوازی و خونگرمی , تکریم سنت های کهن و . . . تمامی از اصالت مردمان این مرزوبوم است .
قشم یکی‌از زیباترین جزیره ها کشور ایران است که بیشترین درآمد و کسب و فعالیت مردمان آن از روش دریا است و بیشتر مردمان از روش ماهی گیری گذراندن زندگی می نمایند , از این رو بخش اعظمی از مراسم سنتی آنها هم مرتبط با دریا و آب می شود , یک کدام از این مراسم پای کوبی
عید نوروز صیاد است که هر سال در اولیه مرداد ماه اجرا می شود , در‌این روز هیچ یک از مردمان ماهی گیری نمیکنند و از غذاهای دریایی هم نمیخورند ; نخستین مرداد ماه فصل سید ه و اکثری از ماهی ها به پایان رسیده و مردمان به شکرانه سالی که گذشت این روز را جشن و پایکوبی میگیرند , تمام مردمان خرقه های رنگی میپوشند و به حاشیه دریا میروند , آنها معتقد می باشند آب دریا درین روز بیماری هایشان را شفا میدهد برای همین ن و مردان کهنسال یا این که مریض را به کنار آب می آورند و رویشان از آب دریا می‌پاشند چه بسا مردمان جامه های کهنه خویش را به دریا می اندازند تا نحسی از معاش شان خارج رود ; همین طور بزرگان این مملکت دعایی منحصر هم برای دام ها می‌خوانند تا آنان را در قبال گزند حیوان‌ها وحشی مصون نمایند , اما این دعا اسمی یگانه دارااست و فقط اشخاصی خاصی آن را بلد میباشند , از سایر آداب این روز استعمال از خاک سرخ رنگ برای تزئین درب منزل ها و همین طور حیوان ها است که ولی یقین بر خوش یمنی آن دارا‌هستند ; همینطور آداب و مراسمی به وسیله تعدادی نفر با خرقه های یگانه اجرا می شود .
یکی دیگر از ترسیم های مردمان این جزیره جشن و پای کوبی قبله دعا است که گشوده نیز به آب مربوط می شود , وقتی که باران در‌این میهن کم می شود و چاه ها و قنات ها رو به بی آبی میروند .
مردم اعتقاددارند در حین مراسم نباید پشت به درخت بایستند , همین طور هنگام دعا قرائت خوراک می پزند و آن را در بین فقرا تقسیم می نمایند و چه بسا یه خرده از آن خوراک را هم پای درخت می ریزند تا حیوان ها نیز سهمی از آن داشته باشند ; علاوه بر این درخت کُنار دارای شهرت , روستایی دیگر به اسم کابلی در ناحیه غرب و همین طور روستایی در جنوب قشم موجود است که جمع ای دیگر از مردمان برای دعای باران بدین بخشها میروند ; این مراسم دعا غالبا در چندین شب اجرا می شود و وعده های متمایز به فقرا نذری داده می شود .
مراسم زار یکی‌از مراسم دیرین است که به قرن 18 میلادی مربوط می شود و در قسمت های متعدد دنیا از جمله آفریقا , مصر و . . . اجرا می شود ولی گفته می شود ریشه آن از آفریقا میاید ; این مراسم از اعتقادی دیرین و ترسناک سرچشمه میگیرد که در جمهوری اسلامی ایران در بخشها جنوبی از جمله قشم و بیشتر در روستای سلخ قشم اجرا می شود , قصه این مراسم روایتی ترسناک از رخنه ارواح به تن بشر است , مردمان این حوزه اعتقاددارند درد ها و حزن هایی که به وسیله پزشکان معالجه نمیشود در واقع ارواح بلاتکلیفی می باشند که در تن اشخاص شکافت کرده اند و بیشتر هم ن در گیر این خلل می گردند , غالبا میگویند این اشخاص ( هوایی ( گردیده اند ; برای رفع این نقص نزد شخصی به اسم پدر زار و ماما زار میروند که طی یک سری روز و آدابی مختص همراه با آوا ویژه ای ارواح را از تن شخص بیرون می نمایند ; ولی اشخاص ناآشنا را برای دیدن این مراسم خط مش نمی دهند و همین طور بیشتر این مراسم در
روستاهای قشم صورت میگیرد .
درخت خرما فی مابین مردمان جنوب کشور‌ایران اهمیت متعددی داراست و در برخی بخشها از آن تحت عنوان درخت معاش یاد می شود , اما رطب میوه ای مقوی است که کمتر کسی ازخواص و انرژی آن بی اطلاع است البته رطب در معاش مردمان این حیطه نقش مهم تری داراست به این دلیل‌که در حدود 20 دسته رطب در‌این حیطه کشت می شود و جمعی از مردمان درآمدشان از همین رویکرد است , از طرفی مردمان جنوب از رطب محصول ها و غذاهای متنوعی صحیح می نمایند و جایگاهی با اهمیت در سفره غذایی آنها داراست , شیره , سرکه , مربا و . . . همگی از بزرگترین مورد ها سبد غذایی این مردمان است که از رطب تنظیم شده و معمولا رطب تحت عنوان عضوی اساسی راز سفره هایشان آورده می شود ; اما که آنان فقط از میوه این درخت استعمال نمیکنند بلکه شاخ و برگ و چه بسا لیف درخت رطب هم در ساخت اشکال صنعت های دستی نظیر سبد های حصیری , زیرانداز , جارو برقی و . . . کاربرد داراست .
مراسم عروسی در‌این جزیره به طور کامل به حالت سنتی اجرا می شود و مردمان چندین شبانه روز جشن می نمایند , هزینه های عروسی به عهده داماد است و افزون بر آن داماد بایستی تعدادی جامه سنتی هم برای عروس تهیه و تنظیم نماید ; طولانی تر شغل های مراسم به وسیله ن خاندان انجام می شود , از خواستگاری به دست آوردن تا رسومی نظیر حنابندان . ن غالبا در طی یکسری روز به منزل عروس میروند و هدایایی نظیر طلا جواهرات و پارچه با خویش میبرند و در طول روز حیاتی تمام اعضای خانواده از جمله بابا عروس هم بدور نیز توده می گردند ; پای کوبی چندین روز است که ابتدا خانواده عروس و داماد غیروابسته پایکوبی میگیرند و در طول روز انتها عروس را در جهت خانواده داماد راهی می نمایند
درباره این سایت